dagboekfragment recht uit het hart
Door: Ellen
Blijf op de hoogte en volg Ellen
03 Februari 2008 | ,
ik lijk los van de ondergrond, zittend voor het raam. lichtjes in de verte, een stad glijdt voorbij. muziek klinkt; opzwepend, dan weer fluisterend. de taal, ik ben het weinig machtig, had ik maar meer opgelet vroeger. in mijn oren klinkt het weldadig en ik laat me meeslepen, andere passagiers vermijdend. een moment ben ik compleet gelukkig, een gelukzalig moment omringt met theatraal muziek, maar dan levensecht, rauw en puur. sinds iets meer dan een week weet ik van haar bestaan en mijn hemel heb ik dan al die bladen niet gelezen. nee, ik heb het niet gezien, niet geweten. te druk met vanalles. druk, druk, druk. een westerse taal, maar wie weet wat de invulling ervan is? 5 dagen in de week werk, een stichting die schreeuwt om actie, een opleiding die wacht, een schilderij om te vernissen, de afspraak die ik met mezelf maakte om te boksen en yogales te volgen en weer afzeg om dan weer op te pakken. waar ligt mijn ambitie, ideaal? en vooral: hoe vind je die? ongrijpbaar en niet in woorden te omschrijven alsof het moment dat je het probeert het vervliegt als een gas. het is er heus al zie ik het misschien nog niet; het heeft een gevoel een geur en het kringelt. goed ik kies: laat de deur op een kier of wijder zodat het binnen kan stromen en dan maar hopen dat ik het herken.
ooit zei iemand tegen me dat muziek voor mij kan zijn wat eten en drinken en slapen is. het is welkom en maakt mijn hoofd leeg. de gedachten van sketches verzinnen als kind en student, als jongwerkende, gedichten schrijvend als ik koorts had (nee dat heeft nooit iemand geweten)tekenen als een ontvangen gen, de keren dat ik een mooi steentje langs die richel in de bergen vond, uit een vliegtuig sprong, abseilde langs een waterval, te snel skiede, van een brug sprong, voor de lol met bepakking over engelse of argentijnse kliffen liep of Nederland verkende,liep te kloten met een gaspitje in de natuur voor een kopje thee. heb ik misschien ook een thrill gen geerfd? thanks. de pogingen om andere talen te leren als voorbode om iets toe te voegen aan de handen en voeten taal. dat frans heb ik dus nooit bijzonder goed geleerd, duits als brötchen käse bij de skilift (we kwamen nauwelijks boven de toonbank uit), engels of meer Manchesters in de 7 maanden woongenot, een spaanse poging omdat ik de ervaring op Tenerife in Chili en Argentinië wilde voorkomen,het bracht me onverwachte momenten, 3en half woord Pools omdat een Pools gezin me op sleeptouw nam in dat kleine Tatra dorpje lang geleden. het Russisch om die letters te snappen en de weg te leren vragen en nu dus het Mongools. Naraa heeft hemels geduld met me, terwijl het langzaam blijft hangen. iedere 2 weken doe ik een nieuwe poging.
want ja, ik ga opnieuw, dit jaar, in de zomer: uitgestrekte vlakte, paarden met chu chu geluid, Mongolië laat je zien. ik verheug me op de treinrit vanaf Beijing. net als vanavond stel ik me de wiegende wagon voor, de blikken in de verte waar donkerte en dagelijks licht afwisselen. dit keer gaat Wendes muziek mee. de natte sneeuw spattend tegen de tram als ik van haar optreden terugkom. het geeft een zweverig effect, die subtiele vlokken uit het niets tegen de voorruit. net als de lichtjes van de stad. het is wat is en alles is alles ofwel niets. is dat een ideaal van de ziel, ons karma, was Blavatsky een expert? als alles alles is, dan hoef ik niet te kiezen, want ik ben al waar ik ben. in ieder geval voor nu, voor hier. ik schenk nog een wiskhy, die ik ooit met een mountainbike over besneeuwde heuvels in het Waldviertel wist te bemachtigen, zodat ik dit moment nog even vasthoud. ach en als de alcohol uit mijn glas vervliegt, speel ik de cd nog eens af.
ooit zei iemand tegen me dat muziek voor mij kan zijn wat eten en drinken en slapen is. het is welkom en maakt mijn hoofd leeg. de gedachten van sketches verzinnen als kind en student, als jongwerkende, gedichten schrijvend als ik koorts had (nee dat heeft nooit iemand geweten)tekenen als een ontvangen gen, de keren dat ik een mooi steentje langs die richel in de bergen vond, uit een vliegtuig sprong, abseilde langs een waterval, te snel skiede, van een brug sprong, voor de lol met bepakking over engelse of argentijnse kliffen liep of Nederland verkende,liep te kloten met een gaspitje in de natuur voor een kopje thee. heb ik misschien ook een thrill gen geerfd? thanks. de pogingen om andere talen te leren als voorbode om iets toe te voegen aan de handen en voeten taal. dat frans heb ik dus nooit bijzonder goed geleerd, duits als brötchen käse bij de skilift (we kwamen nauwelijks boven de toonbank uit), engels of meer Manchesters in de 7 maanden woongenot, een spaanse poging omdat ik de ervaring op Tenerife in Chili en Argentinië wilde voorkomen,het bracht me onverwachte momenten, 3en half woord Pools omdat een Pools gezin me op sleeptouw nam in dat kleine Tatra dorpje lang geleden. het Russisch om die letters te snappen en de weg te leren vragen en nu dus het Mongools. Naraa heeft hemels geduld met me, terwijl het langzaam blijft hangen. iedere 2 weken doe ik een nieuwe poging.
want ja, ik ga opnieuw, dit jaar, in de zomer: uitgestrekte vlakte, paarden met chu chu geluid, Mongolië laat je zien. ik verheug me op de treinrit vanaf Beijing. net als vanavond stel ik me de wiegende wagon voor, de blikken in de verte waar donkerte en dagelijks licht afwisselen. dit keer gaat Wendes muziek mee. de natte sneeuw spattend tegen de tram als ik van haar optreden terugkom. het geeft een zweverig effect, die subtiele vlokken uit het niets tegen de voorruit. net als de lichtjes van de stad. het is wat is en alles is alles ofwel niets. is dat een ideaal van de ziel, ons karma, was Blavatsky een expert? als alles alles is, dan hoef ik niet te kiezen, want ik ben al waar ik ben. in ieder geval voor nu, voor hier. ik schenk nog een wiskhy, die ik ooit met een mountainbike over besneeuwde heuvels in het Waldviertel wist te bemachtigen, zodat ik dit moment nog even vasthoud. ach en als de alcohol uit mijn glas vervliegt, speel ik de cd nog eens af.
-
03 Februari 2008 - 13:26
Pap En Mam:
Wat een mooi stuk levensbeschouwelijk proza,op zo'n laat tijdstip met de mooie muziek van Wende op de achtergrond en een prachtig vooruitzicht!!En ook de lente komt eraan!!!
Liefs pap en mam -
04 Februari 2008 - 07:40
Annelies:
Wat mooi!!! Een goede herinnering voor mij, dat je altijd dicht bij jezelf moet blijven en datgene moet doen waar je heeeeel blij van wordt...
Tot zaterdag, dikke zoen! -
04 Februari 2008 - 09:18
Ineke:
Ha die Ellen!
Leuk weer wat van je te lezen!
Een andere bespiegeling gaf mij het verschil tussen jouw moment van schrijven (half drie snachts) en mijn moment van lezen (maandagochtend op het werk (betrapt!)). Dat is echt een enorm verschil in momentum. Wel heel leuk om te ervaren.
Als je de muziek van Wende Snijders bedoelt: Die vind ook ik erg goed. Ik heb haar afgelopen North Sea Jazz gezien. Ze zingt goed; en beeldt met haar lichaamstaal en wijze van zingen ook krachtig uit wát ze zingt. Leuk dat/als je haar ook gezien hebt!
En het is zo dat muziek je hoofd kan schonen, ik ken dat zelf ook!
En met Wende gaat dat beter dan met 'De beste 50 kinderliedjes':).
Groeten!
Ineke
your former roomy -
05 Februari 2008 - 12:50
Michiel:
Mooi stuk inderdaad, hierbij nog even het gedicht dat bij mij op kwam borrelen tijdens optreden van Wende en wat we samen per sms hebben aangevuld, denk niet dat dit definitieve versie is maar we zijn in de buurt:
Wende (of: ’t klopt)
Frêle schoonheid
in schaduwlicht
geeft
met krachtige stem
woord
kreet
zucht
klank
smaak
geur
en kleur
gezicht
ipv woord zou ook taal kunnen, wat denk jij?
Groetjes,
Michiel -
10 Mei 2008 - 20:18
Remo:
Hey Ellen,
zo te zien ben je nog niet veranderd :) Het komt je geheel ten goede want je bent graag met van alles bezig, en das goed voor de mens, das goed voor/van jou!. Ik lees dat je stichting van meer vorm en inhoud heeft gekregen de afgelopen tijd en dat doet me goed, je inzet daar in Mongolië is is indrukwekkend, ik kan alleen maar zeggen zet het voort, de spirit en de energie is er zeker!
Ik hoop dat het goed met je gaat.
Ciao,
Remo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
