Water naar de Lek
Door: Ellen
Blijf op de hoogte en volg Ellen
29 Augustus 2010 | ,
28 augustus 2010
Dikke wolken pakken zich samen. De regen klettert met grote stralen langs de ruiten van de bus. Het zicht vervaagt, één grijze massa. Het lijkt alsof we in een hoosbui gezogen worden, alsof we tornado jagers zijn. De buschauffeur weet feilloos de weg te vinden en volgt de dijk langs de lek. Bliksemschichten links. Door de grote voorruit zie ik de bewolking als een dikke deken hangen in de lucht, eronder is het licht...
Hoe aardig, ze zet me af, niet bij de bushalte, maar mijn eindbestemming voor vanavond: een omgebouwde stal als B&B: geitenrijk. Geiten, niet voor de melk, niet voor het vlees, dwerggeiten voor de fun. I am in Lekkerkerk. De eigenares waarschuwt me voor het rauwe eitje in de ochtend…;-)
De dag zal er een zijn van tussen de buien door wandelen, of ondanks de buien doorwandelen. Het grauwe en de wind maken het een extra hollands trafeel. Via de pont in Krimpen aan de Lek kom ik aan bij de kern Kinderdijk. Ik besluit buitenom te lopen en zie al gauw dat het regenwater de grond verzadigt.
Dit was vroeger één groot moeras, voordat het water afgevoerd werd richting de Lek en er dijken, molens en later gemalen kwamen.
19 windmolens van Kinderdijk. 2 kanalen gegraven door de Alblasserwaard tegen het overtollige water (1366 en 1369). Zo kon het regenwater weg in de Lek. Niet voldoende helaas en dus 8 molens in 1738 en 8 in 1740 gebouwd. Nu, 19 molens en sinds 1997 op de lijst van UNESCO. Het wisboomgemaal uit 1868 was een stoomgemaal en is omgebouwd tot electrisch pompgemaal. De techniek zorgt voor veiligheid, cultuurhistorie voor sfeer en charme in het gebied.
Door de blubber langs de hoge en de lage molen, bramen plukkend tot aan de vogelkijkhut van Arie. De vreemdeling is verbaasd hier iemand aan te treffen. Het duurt nog een half uur voordat ik bij het drukkere gedeelte kom.
De wind is hard, meermalen regen ik nat en de broek doorweekt. Ik schuil kort in de vogelkijkhut (mooi overzicht van de molens), het kleine restaurantje en in de bezoekersmolen. Dan, de totale 15 km uitgelopen, kom ik in Alblasserdam aan. Nog geen minuut hoef ik in de stromende regen te wachten, de waterbus brengt me rechtstreeks naar Rotterdam…het water klettert langs de ramen naar beneden, alsof de aerodynamische bus het watergordijn splijt…
Dag Alblasserwaard, tot ziens, regen of niet…!
Dikke wolken pakken zich samen. De regen klettert met grote stralen langs de ruiten van de bus. Het zicht vervaagt, één grijze massa. Het lijkt alsof we in een hoosbui gezogen worden, alsof we tornado jagers zijn. De buschauffeur weet feilloos de weg te vinden en volgt de dijk langs de lek. Bliksemschichten links. Door de grote voorruit zie ik de bewolking als een dikke deken hangen in de lucht, eronder is het licht...
Hoe aardig, ze zet me af, niet bij de bushalte, maar mijn eindbestemming voor vanavond: een omgebouwde stal als B&B: geitenrijk. Geiten, niet voor de melk, niet voor het vlees, dwerggeiten voor de fun. I am in Lekkerkerk. De eigenares waarschuwt me voor het rauwe eitje in de ochtend…;-)
De dag zal er een zijn van tussen de buien door wandelen, of ondanks de buien doorwandelen. Het grauwe en de wind maken het een extra hollands trafeel. Via de pont in Krimpen aan de Lek kom ik aan bij de kern Kinderdijk. Ik besluit buitenom te lopen en zie al gauw dat het regenwater de grond verzadigt.
Dit was vroeger één groot moeras, voordat het water afgevoerd werd richting de Lek en er dijken, molens en later gemalen kwamen.
19 windmolens van Kinderdijk. 2 kanalen gegraven door de Alblasserwaard tegen het overtollige water (1366 en 1369). Zo kon het regenwater weg in de Lek. Niet voldoende helaas en dus 8 molens in 1738 en 8 in 1740 gebouwd. Nu, 19 molens en sinds 1997 op de lijst van UNESCO. Het wisboomgemaal uit 1868 was een stoomgemaal en is omgebouwd tot electrisch pompgemaal. De techniek zorgt voor veiligheid, cultuurhistorie voor sfeer en charme in het gebied.
Door de blubber langs de hoge en de lage molen, bramen plukkend tot aan de vogelkijkhut van Arie. De vreemdeling is verbaasd hier iemand aan te treffen. Het duurt nog een half uur voordat ik bij het drukkere gedeelte kom.
De wind is hard, meermalen regen ik nat en de broek doorweekt. Ik schuil kort in de vogelkijkhut (mooi overzicht van de molens), het kleine restaurantje en in de bezoekersmolen. Dan, de totale 15 km uitgelopen, kom ik in Alblasserdam aan. Nog geen minuut hoef ik in de stromende regen te wachten, de waterbus brengt me rechtstreeks naar Rotterdam…het water klettert langs de ramen naar beneden, alsof de aerodynamische bus het watergordijn splijt…
Dag Alblasserwaard, tot ziens, regen of niet…!
-
30 Augustus 2010 - 09:37
Pap En Mam:
Er gaat toch niets boven "buitendouchen"!Maar voor de molens worden straks heffingen gevraagd,dus jij dacht zeker nu maar vast kijken.
Liefs pap en mam -
16 Mei 2011 - 15:11
Lisanne Van Sadelhof:
Dag Ellen,
Ik wil héél erg graag naar Mongolië toe, deze zomer, en zou je graag willen bellen/mailen met een paar vragen, want ik wil precies hetzelfde gaan doen als wat jij in 2006 hebt gedaan. Ik hoop ontzettend dat je contact met mij op wil nemen!
Groetjes,
Lisanne van Sadelhoff
l.vansadelhoff@gmail.com
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
