Met Lotus Child kinderen op stap

Lieve allemaal,

Ja alweer een bericht. Vandaag ben ik met Otgoo naar Lotus Child Organisation geweest om het project te introduceren en de kinderen de camera's te laten zien.

Bepakt met boeken en de andere camera's sta ik bij Otgoo's office en eenmaal in het opvangtehuis merken we hoe creatief iedereen hier is. Er hangt een grote plaat met heel warme teksten en een hart met foto's van de kinderen. Onderweg rijdt een jongetje op zijn driewieler ons bijna omver. Er hangt een heel prettige sfeer.

In een grote hal ontvangen we alle kinderen. Ze komen uit alle gaten en hoeken:-) En na 13 kinderen besluiten we toch maar te beginnen, ondertussen komen er nog 3 bij. We laten ze in een grote kring zitten zodat de afstand tussen ons en de kinderen klein blijft. Met de boeken en de pennen in de hand volgt de vraag wat hun droom nu eigenlijk is. In het andere opvangtehuis hielp de director mee om groepen te vormen. Hier doen we dat zelf, en eigenlijk met name Otgoo, want mijn Mongools schiet nog niet zo erg op.

Sommigen hebben meerdere dromen en kunnen moeilijk kiezen. Als we weten welke, proberen we het te combineren.
Minder prettig vind ik dat Otgoo volgende week zaterdag in Terelj zit en zondagmiddag e.e.a. moet voorbereiden.
Ik laat haar de adressen en telefoonnummers noteren van de opvangtehuizen en denk erover om zelf te gaan. Wel spannend maar misschien lukt het me wel. Tevens benader ik Bolor om me te helpen. Iedereen is hier erg behulpzaam, maar afspraken maken gaat echt van dag tot dag. Nou goed 1 week vooruit kijken lukt net, maar kan ook zo weer veranderen. Vertrouwen is dus een belangrijk woord. En geduld. Niet mijn sterkste kant, maar tot dusver gaat het best goed.

Op een tafel leggen we een formulier waar ze 1 voor 1 hun droom noemen: singers, fashion, secretary en culture kan misschien 1 groep worden. Dan is er een zeer gevarieerde groep met leraren, sportman, politieman, doctor en engineer wat erg lastig kan worden en tot slot 2 vertalers.

Als de kinderen lunchen blijven Otgoo en ik achter met wat versnaperingen uit een supermarktje dichtbij.
We besluiten vandaag op stap te gaan voor zangers,fashion en culture, painter. Er is een jongen bij en uiteindelijk zingt hij in de microfoon die ik bij me heb:-). Echt geweldig!!!!!Met zijn 10en pakken we de bus. Wat zou ik graag Mongools spreken! Met Otgoo bespreek ik te gaan naar theaters, departement store voor mode, winkels waar cd zijn etc. Dan blijken alle musea voor theater dicht te zijn:-( Erg handig!
Bij de ingang van het theater museum worden net muziekinstrumenten uitgeladen. Mooi daarvan kunnen ze al een paar foto's nemen.
De displays langs de kant van de weg doen het ook geweldig. Het blijkt wel bijzonder lastig om alle kinderen bij elkaar te houden. Otgoo gaat voorop en ik loop er vaak achteraan, bij de laatsten. 2 kinderen lopen wat lastig. Een meisje wil het hoesje niet gebruiken en geeft het terug. Dat lijkt me niet zo handig en ik vertel Otgoo dat voor bescherming het echt nodig is en ik graag heb dat ze het schuin over haar lichaam draagt. Dat het gejat wordt lijkt me niet zo handig. Wellicht iets te argwanend want er is nog nooit wat gestolen van me en ik kan me zo'n verhaal ook n iet herinneren.
In de department store gaan we naar de make-up afdeling en voor kleding. De etalagepoppen vinden ze echt geweldig. Zo fascinerend om te zien waar iedereen heenloopt!
Otgoo en ik spreken af dat er steeds 1 kind foto's neemt en niet 8 tegelijkertijd, zodat security niet gek wordt:-)

Na 2 en half uur is iedereen behoorlijk moe en hebben een aantal behoorlijk wat foto's gemaakt, maar de toekomstige zangers hebben er maar een stuk of 5 / 6 Ik hoop dat het goede zullen zijn en laat me verrassen.

Mogelijk dat ik vanavond nog hoor of ik op een tour mee kan naar White Lake. Twee belgen zijn vanochtend aangekomen, dus wie weet kunnen we wel een groepje vormen.

Ik hoop dat alles goed gaat in Nederland en houd jullie op de hoogte!

Veel liefs, Ellen