Sneeuwstormen, leven in de ger en galopperen!
Door: Ellen de Jongh
Blijf op de hoogte en volg Ellen
31 Maart 2007 | Mongolië, Ulaanbaatar
Lieve allemaal,
Zojuist teruggekomen van een 5 daagse tocht op het platteland.
Ik ontmoet 2 engelsen in de jeugdherberg en al snel is besloten: we gaan met zijn drieen naar White Lake, oftewel Tsagaan Nuur. Onze chauffeur is Gamba, een opgewekte Mongoolse man die ons met veel zorg over de heuvelige weg voert. Want vanuit UB is wel een verharde weg enkele kilometers, maar er zitten ook veel gaten in. Dus soms rijden we naast de verharde weg over de zandwegen. De jeep doet zijn werk. Het zijn lange uren in de auto en onderweg stoppen we bij een klein restaurantje. De kinderen zijn er nieuwsgierig en ik beloof de foto's op te sturen. We ontmoeten enkelen die op de terugweg zijn. Arianne en Juul zijn op weg naar de oude hoofdstad Kharakorum om te leren hoe ze vilt kunnen maken. Ik zal ze nog zien in UB guesthouse.
De eerste nacht verblijven we bij de familie van de zus van Gamba en eindelijk leer ik het vingerspelletje dat men mij vorig jaar probeerde uit te leggen :-)
Vreselijk aardige mensen, we eten bij hen in de ger en hebben een eigen plek om te slapen in onze eigen ger.
Dan wordt het wel spannend want het geronk van de motor voorspelt niet veel goeds, maar dat ligt aan de kou. Na een uur ratelen doet hij het prima en we kunnen op weg naar onze 2e halte bij Tsagaan Nuur. Het is wederom een lange tocht van zo'n 7 uur rijden over hobbelige wegen. Uren zien we nauwelijks gers of huizen, soms ineens een hond of een kudden schapen of geiten en dan zijn daar ineens kamelen. Met opgeheven hoofd loopt hij voor de jeep langs als we foto's maken. Steve moet uitkijken want er schuimbekt eentje. Ik blijf op gepaste afstand:-)
De wind wordt sterker en ook de kou neemt toe. Als we de plaats naderen steekt er wederom een sterke wind op, alweer een zandstorm die in een sneeuwstorm verandert. Het vuur in de ger wordt goed bijgehouden, maar ook Steve weet er raad mee. Op de achtergrond klinkt muziek en dan zit je daar als toerist in een eigen ger. Dat is wel wat anders dan vorig jaar.
Als ik kinderstemmen hoor ga ik naar buiten in deze wonderlijke wereld, in de sneeuw met de handen diep in de zak. Als de zon goed doorbreekt smelt alles gedurende de dag. Ik benader de kinderen en ze blijken muziek leuk te vinden, zodat ik mijn mp3 speler haal en een opgenomen geluid van een jongetje laat horen. En dan willen ze 1 voor 1 in de microfoon zingen. Een hoop gelach en 1 haalt de moeder erbij.
Toch een leuk begin! We blijven hier 2 nachten. Sinds tijden zit ik weer op een paard. Dit keer op een russisch zadel en mijn paard lijkt ervan te genieten. Het is een leuke rit en ik zit zelfs relaxed in rustige galop (countering in engels). Vorig jaar kreeg ik een Mongools jacket via TPA, dit jaar draag ik dan een echte del:-)zo'n lange jas: zwaar maar erg lekker warm. Jammer hoor, dat ik hem weer afgeven moet. De gids brengt ons naar een grot en we schuivelen over het dikke ijs van Tsagaan Nuur. Wat een wijdsheid!!!!!
Colette valt helaas 2 keer van haar paard, maar dapper als ze is, zit nog geen 5 minuten later weer bovenop! Daar heb ik respect voor! In een rustige draf zijn we dan weer terug. Het lijkt me leuk om de kadootjes te geven na het avondeten dat we in onze eigen ger krijgen. Dat valt in goede aarde: er wordt gezongen, we drinken en dan is de fles op. Met veel grappen dat Gamba wel wodka gaat halen als alle vrouwen meegaan, wordt daad bij het woord gevoegd. Colette zit al met Gamba in de jeep, als ik bij de hand wordt genomen door een meisje naar een ger waar iedereen al ligt te slapen. Nee die gaan niet meer mee. Da's niet erg want met 9 in een jeep is het vol genoeg. Wel lekker warm!!! We kopen in een klein dorpje een fles wodka en wat versnaperingen. Geweldig hoe Gamba de weg in de sneeuwstorm terugvindt. Als Steve naar bed is, wordt de harp gehaald en voordat ik het weet sta ik te dansen in een ger. Colette en ik schuivelen vervolgens al dronken naar de toilet. En die is buiten. De wind snijdt je om de oren en in het gezicht, maar we merken het niet meer.
Als de ochtend aanbreekt is het afscheid allerhartelijkst. Nee we zullen het Bobby niet vertellen:-) maar dat we van de 700 toeristen als drieen zo'n avond hebben mogen beleven, vergeten we niet!
Ook de dag erop is boeiend, want in Kharakorum ontmoeten we Arianne en Juul. Ze zijn la goed op dreef met vilt maken. Ik zit vervolgens nog die avond bolletjes van schapenhaar te draaien. Gaia is geinteresseerd in Bolor die ik ken, want zij verscheept vilt naar Nederland, jawel:-)! Erg grappig om nu als Nederlandse een contact tussen Gaia en Bolor tot stand te brengen. Ik hoop dat het werkt. Als ik dan ook nog een berichtje van Otgoo krijg dat ze me 3 april kan helpen, ben ik superblij.
Tot in de late uurtjes spelen we kaart en vanochtend dan toch echt weer vertrokken naar UB. Maar niet zonder het oude klooster Erdene aan te doen. Stervenskoud daar, zodat Steve in de jeep wacht met Gamba, maar Colette en ik gaan op onderzoek uit. We belanden in een ger waar mensen prayers kopen bij de monnikken en deze gezamenlijk opzeggen. Dat heb ik al eerder in UB meegemaakt en ik stel voor om toe te kijken. Kloksgewijs draaien we rond naar een lege plaats. Maar een dronken verkoper zit ineens naast me. Voordat we het weten ontstaat een klein vechtpartij in de ger: de monniken willen de man eruit gooien, maar deze laat dat niet zomaar toe. Sorry hoor, we wilden alleen maar heel even muisstil toekijken. Nu ja, een vriendelijke knik en dan maar hopen dat die gast ons niet buiten staat op te wachten.
Eind goed al goed, alhoewel.... Na alle hobbels en zandpaden en stormen staan we na binnenkomst in UB midden op de hoofdweg stil...met lekke band.... Gamba sjokt de jeep naar de kant en wisselt, terwijl drie rijen auto's voorbij rijden.
Aangezien ik in okergeel skioutfit ben, hoop ik dat ik fungeer als waarschuwingsteken voor het aankomende verkeer:-)
Morgenvroeg weer op pad met Otgoo!
Ik hoop dat alles ok is in NL!
liefs,
Ellen
Zojuist teruggekomen van een 5 daagse tocht op het platteland.
Ik ontmoet 2 engelsen in de jeugdherberg en al snel is besloten: we gaan met zijn drieen naar White Lake, oftewel Tsagaan Nuur. Onze chauffeur is Gamba, een opgewekte Mongoolse man die ons met veel zorg over de heuvelige weg voert. Want vanuit UB is wel een verharde weg enkele kilometers, maar er zitten ook veel gaten in. Dus soms rijden we naast de verharde weg over de zandwegen. De jeep doet zijn werk. Het zijn lange uren in de auto en onderweg stoppen we bij een klein restaurantje. De kinderen zijn er nieuwsgierig en ik beloof de foto's op te sturen. We ontmoeten enkelen die op de terugweg zijn. Arianne en Juul zijn op weg naar de oude hoofdstad Kharakorum om te leren hoe ze vilt kunnen maken. Ik zal ze nog zien in UB guesthouse.
De eerste nacht verblijven we bij de familie van de zus van Gamba en eindelijk leer ik het vingerspelletje dat men mij vorig jaar probeerde uit te leggen :-)
Vreselijk aardige mensen, we eten bij hen in de ger en hebben een eigen plek om te slapen in onze eigen ger.
Dan wordt het wel spannend want het geronk van de motor voorspelt niet veel goeds, maar dat ligt aan de kou. Na een uur ratelen doet hij het prima en we kunnen op weg naar onze 2e halte bij Tsagaan Nuur. Het is wederom een lange tocht van zo'n 7 uur rijden over hobbelige wegen. Uren zien we nauwelijks gers of huizen, soms ineens een hond of een kudden schapen of geiten en dan zijn daar ineens kamelen. Met opgeheven hoofd loopt hij voor de jeep langs als we foto's maken. Steve moet uitkijken want er schuimbekt eentje. Ik blijf op gepaste afstand:-)
De wind wordt sterker en ook de kou neemt toe. Als we de plaats naderen steekt er wederom een sterke wind op, alweer een zandstorm die in een sneeuwstorm verandert. Het vuur in de ger wordt goed bijgehouden, maar ook Steve weet er raad mee. Op de achtergrond klinkt muziek en dan zit je daar als toerist in een eigen ger. Dat is wel wat anders dan vorig jaar.
Als ik kinderstemmen hoor ga ik naar buiten in deze wonderlijke wereld, in de sneeuw met de handen diep in de zak. Als de zon goed doorbreekt smelt alles gedurende de dag. Ik benader de kinderen en ze blijken muziek leuk te vinden, zodat ik mijn mp3 speler haal en een opgenomen geluid van een jongetje laat horen. En dan willen ze 1 voor 1 in de microfoon zingen. Een hoop gelach en 1 haalt de moeder erbij.
Toch een leuk begin! We blijven hier 2 nachten. Sinds tijden zit ik weer op een paard. Dit keer op een russisch zadel en mijn paard lijkt ervan te genieten. Het is een leuke rit en ik zit zelfs relaxed in rustige galop (countering in engels). Vorig jaar kreeg ik een Mongools jacket via TPA, dit jaar draag ik dan een echte del:-)zo'n lange jas: zwaar maar erg lekker warm. Jammer hoor, dat ik hem weer afgeven moet. De gids brengt ons naar een grot en we schuivelen over het dikke ijs van Tsagaan Nuur. Wat een wijdsheid!!!!!
Colette valt helaas 2 keer van haar paard, maar dapper als ze is, zit nog geen 5 minuten later weer bovenop! Daar heb ik respect voor! In een rustige draf zijn we dan weer terug. Het lijkt me leuk om de kadootjes te geven na het avondeten dat we in onze eigen ger krijgen. Dat valt in goede aarde: er wordt gezongen, we drinken en dan is de fles op. Met veel grappen dat Gamba wel wodka gaat halen als alle vrouwen meegaan, wordt daad bij het woord gevoegd. Colette zit al met Gamba in de jeep, als ik bij de hand wordt genomen door een meisje naar een ger waar iedereen al ligt te slapen. Nee die gaan niet meer mee. Da's niet erg want met 9 in een jeep is het vol genoeg. Wel lekker warm!!! We kopen in een klein dorpje een fles wodka en wat versnaperingen. Geweldig hoe Gamba de weg in de sneeuwstorm terugvindt. Als Steve naar bed is, wordt de harp gehaald en voordat ik het weet sta ik te dansen in een ger. Colette en ik schuivelen vervolgens al dronken naar de toilet. En die is buiten. De wind snijdt je om de oren en in het gezicht, maar we merken het niet meer.
Als de ochtend aanbreekt is het afscheid allerhartelijkst. Nee we zullen het Bobby niet vertellen:-) maar dat we van de 700 toeristen als drieen zo'n avond hebben mogen beleven, vergeten we niet!
Ook de dag erop is boeiend, want in Kharakorum ontmoeten we Arianne en Juul. Ze zijn la goed op dreef met vilt maken. Ik zit vervolgens nog die avond bolletjes van schapenhaar te draaien. Gaia is geinteresseerd in Bolor die ik ken, want zij verscheept vilt naar Nederland, jawel:-)! Erg grappig om nu als Nederlandse een contact tussen Gaia en Bolor tot stand te brengen. Ik hoop dat het werkt. Als ik dan ook nog een berichtje van Otgoo krijg dat ze me 3 april kan helpen, ben ik superblij.
Tot in de late uurtjes spelen we kaart en vanochtend dan toch echt weer vertrokken naar UB. Maar niet zonder het oude klooster Erdene aan te doen. Stervenskoud daar, zodat Steve in de jeep wacht met Gamba, maar Colette en ik gaan op onderzoek uit. We belanden in een ger waar mensen prayers kopen bij de monnikken en deze gezamenlijk opzeggen. Dat heb ik al eerder in UB meegemaakt en ik stel voor om toe te kijken. Kloksgewijs draaien we rond naar een lege plaats. Maar een dronken verkoper zit ineens naast me. Voordat we het weten ontstaat een klein vechtpartij in de ger: de monniken willen de man eruit gooien, maar deze laat dat niet zomaar toe. Sorry hoor, we wilden alleen maar heel even muisstil toekijken. Nu ja, een vriendelijke knik en dan maar hopen dat die gast ons niet buiten staat op te wachten.
Eind goed al goed, alhoewel.... Na alle hobbels en zandpaden en stormen staan we na binnenkomst in UB midden op de hoofdweg stil...met lekke band.... Gamba sjokt de jeep naar de kant en wisselt, terwijl drie rijen auto's voorbij rijden.
Aangezien ik in okergeel skioutfit ben, hoop ik dat ik fungeer als waarschuwingsteken voor het aankomende verkeer:-)
Morgenvroeg weer op pad met Otgoo!
Ik hoop dat alles ok is in NL!
liefs,
Ellen
-
31 Maart 2007 - 20:22
Roger, Van De Koffie:
Ha, ik lag me rot om je verhaal ;-)
Neem maar wat van die lekkere wodka mee, dan doen we het hier nog es dunnetjes over!
heb t goed.
Roger, van de koffie (dus) -
31 Maart 2007 - 21:58
Pap En Mam:
Hoi ellen,
Het gaat hier prima!!Het is nu echt voorjaar morgen 18 graden!!Leuke tocht heb je weer gemaakt en fijn dat de cadeautjes goed zijn bevallen.Je zult zo steeds minder bagage krijgen.Succes met Otgoo en de rest van je project!!Zijn erg benieuwd t.z.t. naar de foto's!Is er daar ook Pasen met eieren??
Liefs Pap en Mam -
01 April 2007 - 04:14
Annelies:
Wat een fijne dingen maak je daar mee! Ik zou nog vaak willen dat ik in Mongolie was, 1 weekje was echt te kort. Jij hebt het koud daar? Hier in het noorden van India is het bloedjeheet, weekje ruilen? Inderdaad, hebben ze daar Paaseieren...is het dan alweer bijna Pasen? Ik hoor alleen maar Hindugebeden om 6.00...
Dikke zoen -
07 April 2007 - 10:59
Adrienne:
Hé Ellen, Al weer een tijdje geleden dat je uit Nederland vertrokken bent. Wat een geweldige verhalen allemaal. Alhoewel... zandstormen, sneeuwstormen, dronken verkoper in de ger..... Je bent een echte avondtuurierster! Hoeveel graden is het nu eigenlijk in Mongolië? Wat goed dat je met je camera's de grens kon passeren en dat de kinderen nu daadwerkerlijk foto's aan het maken zijn. Echt petje af, want jij hebt je eigen droom alvast gerealiseerd! Als je eens een sateliet over ziet vliegen, moet je even zwaaien, dan zoeken we je met Google Earth wel weer op. Alleen terugzwaaien gaat dan wat lastig;).
Heel veel groetjes en nog veel leuke ervaringen toegewenst,
Adrienne -
08 April 2007 - 12:06
Stephanie:
Hee Ellen,
Wat een avonturen zeg!!! Leuk om zo mee te kunnen lezen :-)
Heel veel succes met het project en ik ben natuurlijk superbenieuwd naar de foto's!
Liefs, Stephanie -
09 April 2007 - 07:33
Annette Prins:
Hallo Ellen,
Kun je me laten weten wanneer je terug bent in Nederland. I.v.m. het bouwen van een site via Eduvision zoek ik contact met je. Ik heb je al geprobeerd te bellen en heb je gemaild.
Woensdag loopt m'n deadline af. Als ik op dinsdag 10 april nog niets van je gehoord heb, moet ik op zoek naar een andere opdrachtgever. Anders loop ik namelijk te veel achterstand op.
Groetjes,
Annette Prins -
09 April 2007 - 07:35
Annette Prins:
P.S.
Mail: Prinskok@hotmail.com
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
