nieuwe plannen
Door: Ellen de Jongh
Blijf op de hoogte en volg Ellen
03 Augustus 2006 | Mongolië, Ulaanbaatar
Hey allemaal!
Ineke thanks voor de lieve mail. Inmiddels ben ik in de office en heb ik Oko gesproken, de manager. Ik kan niet anders zeggen dan dat hij dit professioneel aanpakt! Ik krijg in beginsel 40.000 tugrug mee (ongeveer 30 dollar) en hij wil dat ik geen enkele cent betaal de komende week, want ik ben 'on the project'. Van het weekend zal ik in Terelj zijn om paard te rijden en te wandelen en na 4 dagen hoopt hij meer duidelijkheid te hebben: of ik ga naar een andere Nomad familie of ik zal in een weeshuis werken. Misschien vind ik het laatste nog wel het leukste. Aan de andere kant zijn er ongetwijfeld kinderen bij een familie. En ik realiseer me dat ik nog steeds naar Ger to Ger organisatie kan gaan mocht ik bij een weeshuis geplaatst worden.
Morgen zal ik met Imogen en Jim naar een klooster gaan en willen we naar de black market, maar dat schreef ik al. Ik hoor zojuist dat er een concert is vanavond.
Genoeg mogelijkheden dus en ik voel me weer helemaal op mijn gemak!
Iets anders: iedere ger is in het oranje en een enkeling is rood. Tegen de zijkant allerlei doeken, fleurig met bloemmotieven. Er is achterin (naar het noorden toe) vaak een altaartje met wat foto's soms een budha. In de ger van Jim sliep een familie (vader, moeder en 2 kinderen)in een twijfelaar, wij met vieren op karpets op de grond. Het schijnt dat de plek voor het altaar voor de oudste is en gasten vaak aan de zijkant zitten, maar in de praktijk maakt het niet al te veel uit geloof ik. Bij binnenkomst krijg je vaak een kommetje met thee: warme melk van de geit. Prima plan!
Op de terugweg naar UB zitten we met 9 mensen in de van. Rob weet te voorkomen dat er nog 2 meegaan, gelukkig. Er is achterin maar plek voor 5 op gewone plaatsen. Benen liggen kriskras door elkaar en vooral de big mama's nemen veel plek in beslag. De man waar ik het goed mee kan vinden en zijn vrouw gaan uiteindelijk achterin het bagageruim liggen. Het tussenschot openen we voor frisse lucht en dan tabt hij af en toe op de schouder van degene die ervoor zit. gewoon voor fun. Om de haverklap stoppen we en soms moet de motor weer gestart worden. Dan lijkt het wel een auto uit de 20tiger jaren die aangedraaid moet worden. Af en toe wat getimmer aan de onderkant van de van. Om 3 uur 's nachts, na bijna 24 uur rijden sta ik weer voor Bolod's guesthouse. Een medewerker heeft voor ons een kamer geboekt.
Na 5 uur slaap ben ik alweer wakker. Een vreemd ritme krijg ik zo, want ook in de bergen in e tent was er weinig slaap. Je raakt in een soort roes, die je mentaal en fysiek beinvloed.
Tot zover dan weer!
Ellen
Ineke thanks voor de lieve mail. Inmiddels ben ik in de office en heb ik Oko gesproken, de manager. Ik kan niet anders zeggen dan dat hij dit professioneel aanpakt! Ik krijg in beginsel 40.000 tugrug mee (ongeveer 30 dollar) en hij wil dat ik geen enkele cent betaal de komende week, want ik ben 'on the project'. Van het weekend zal ik in Terelj zijn om paard te rijden en te wandelen en na 4 dagen hoopt hij meer duidelijkheid te hebben: of ik ga naar een andere Nomad familie of ik zal in een weeshuis werken. Misschien vind ik het laatste nog wel het leukste. Aan de andere kant zijn er ongetwijfeld kinderen bij een familie. En ik realiseer me dat ik nog steeds naar Ger to Ger organisatie kan gaan mocht ik bij een weeshuis geplaatst worden.
Morgen zal ik met Imogen en Jim naar een klooster gaan en willen we naar de black market, maar dat schreef ik al. Ik hoor zojuist dat er een concert is vanavond.
Genoeg mogelijkheden dus en ik voel me weer helemaal op mijn gemak!
Iets anders: iedere ger is in het oranje en een enkeling is rood. Tegen de zijkant allerlei doeken, fleurig met bloemmotieven. Er is achterin (naar het noorden toe) vaak een altaartje met wat foto's soms een budha. In de ger van Jim sliep een familie (vader, moeder en 2 kinderen)in een twijfelaar, wij met vieren op karpets op de grond. Het schijnt dat de plek voor het altaar voor de oudste is en gasten vaak aan de zijkant zitten, maar in de praktijk maakt het niet al te veel uit geloof ik. Bij binnenkomst krijg je vaak een kommetje met thee: warme melk van de geit. Prima plan!
Op de terugweg naar UB zitten we met 9 mensen in de van. Rob weet te voorkomen dat er nog 2 meegaan, gelukkig. Er is achterin maar plek voor 5 op gewone plaatsen. Benen liggen kriskras door elkaar en vooral de big mama's nemen veel plek in beslag. De man waar ik het goed mee kan vinden en zijn vrouw gaan uiteindelijk achterin het bagageruim liggen. Het tussenschot openen we voor frisse lucht en dan tabt hij af en toe op de schouder van degene die ervoor zit. gewoon voor fun. Om de haverklap stoppen we en soms moet de motor weer gestart worden. Dan lijkt het wel een auto uit de 20tiger jaren die aangedraaid moet worden. Af en toe wat getimmer aan de onderkant van de van. Om 3 uur 's nachts, na bijna 24 uur rijden sta ik weer voor Bolod's guesthouse. Een medewerker heeft voor ons een kamer geboekt.
Na 5 uur slaap ben ik alweer wakker. Een vreemd ritme krijg ik zo, want ook in de bergen in e tent was er weinig slaap. Je raakt in een soort roes, die je mentaal en fysiek beinvloed.
Tot zover dan weer!
Ellen
-
03 Augustus 2006 - 09:17
Pap En Mam:
Goh El, wat een consternatie, gelukkig dat je goed bent opgevangen en er andere perspectieven zijn. en dat je nog fijn paard hebt kunnen rijden en ook nog hebt kunnen genieten. Blijf genieten! In een weeshuis "werken"kan je een goed gevoel geven! Liefs pap en mam xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
