waar is de zon in Spanje?

Bij het inchecken gaat het redelijk snel, maar dan die rij voor de security check!! Bezorgd vraag ik hoe dat nu moet. Gelukkig, de vriendelijke dame brengt me tot bijna vooraan. 10 min later slenter ik door tax free shops. Wat heerlijk dat ik zo weinig bij heb. Kerstin heeft gezegd dat ik bij haar op de hotelkamer kan slapen. Ben benieuwd hoe die zich de afgelopen 5 weken heeft vermaakt in Léon (Spanje).
Opgerold en geperst ben ik na 2 uur in Madrid. Ik heb mijn tijd goed besteed: het vervolg van "De blanke Masai" is prachtig en leest heerlijk weg!
In Madrid wisselt het gate nummer en na wat heen en weer lopen ben ik dan toch goed.
Op het kleine vliegveld wacht Kerstin me op. Ze ziet er vermoeid uit en de komende dagen zullen we het rustig aan doen. Ook ik kan dat goed gebruiken. Die nek en schouder werken de laatste tijd niet echt lekker mee.
Kerstin is goede vrienden met de medewerkers van het hotel. Een kannetje thee of koffie voor 's avonds halen is vaste prik en altijd even een praatje her en der. Geen gestress hier.
Léon heeft een prachtig oud centrum met karakteristieke gebouwen uit de Middeleeuwen: de Cathedraal, de basiliek van San Isodore e.a. In de Cathedraal is een mis gaande. Ik sneak naar binnen. Van de kleine 50 mensen is meer dan tweederde vrouw! Als ik met Kerstin en haar collega Xavier ga lunchen lijkt het of de rest van de mannen daar zitten. Bij frisdrank of borrel hoort tapas en dus lunchen we met brood, soort viskroketjes en heerlijke ham. Daar kan ik geen genoeg van krijgen: "don't tell me twice". Ik slenter langs de geel en oranje of rode huizen. Het miezert en ik probeer me voor te stellen hoe het in de zomer is.
Ik ben nieuwsgierig naar die camino de Santiago de Compestella. Zeker nu tante Mieke onderweg is. Kerstin en ik pakken in Astorga een taxi. We zijn niet fanatiek, maar zo'n 2 uur wil ik best lopen. Langs de grote weg in het begin, daarna wat meer tussen de begroeing. Prachtig die rode klei! Het doet me denken aan Afrika! Ik neem er wat van mee.
De film met Paris Hilton verklaren we tot suf amateurfilm en als je voor haar kijkt: zet op tijd je tv aan, anders heb je haar rol gemist. In de bios bevalt het beter, alhoewel er geen ondertiteling is. Het is een film waar de geschiedenis lekker voorbij komt, ha: Spaanse inquisitie, Napoleon en de Engelsen; ik kan het met wat moeite toch wel volgen, met dank aan wisseling van de scènes.
Gastvrij als Kerstin is, krijg ik eerst nog een nekmassage van haar en tot mijn blijdschap mag ik vandaag in een wirlpool en sauna hangen en word ik nogmaals gemasseerd, dit keer door een Spaanse en met wat herhaling kunnen we elkaar toch begrijpen. Na de bodegamaaltijd gisteren is dat een prima afsluiting van dit uitstapje.

Op weg naar huis komt een hond die eruit ziet als een jonge labrador vrolijk aangelopen: stok van 1 m in de bek en baas erachter. Kwispelend blijft hij rond mij dwalen, terwijl de baas probeert door te lopen. De hond is in voor een spelletje en ik pak de stok en gooi hem naar de baas. Hondlief aporteert echter vrolijk richting mij. Wat een koddig idee. Pas als de baas duidelijk comando geeft rent hondlief weg, nog even achterom kijkend of ik toch niet mee ga....