Khustai National Park en prezwalski horses
Door: Ellen de Jongh
Blijf op de hoogte en volg Ellen
26 Juli 2006 | Mongolië, Ulaanbaatar
Hallo en welkom Moniek en juf Ineke!
Tjonge wat een temperaturen zeg en 2 doden bij de vierdaagse!!
Hier staat het kwik rond de 30, maar precies weet ik het niet. Wat ik wel weet is dat ik een geweldige tijd heb gehad in het park. Natuurlijk vertrokken we niet diezelfde avond en nog steeds had ik geen idee waar dat kantoor van hun nu precies was. Gelukkig heeft Bolod mijn bed nog niet weggegeven en blijf ik nog een nacht. Als ik de volgende ochtend nog geen belletje heb, besluit ik assertief een treedje hoger te gaan. En het touristencenter aan de overkant weet waar het community kantoor is. En dat is natuurlijk....gesloten. Ik plak een briefje op de deur met het verzoek de mobiele tel aan te zetten :-) Als een wonder heb ik 10 min later beet bij de receptie: blijken ze bij Bolods guesthouse zonder aankondiging te staan.
De rit is hobbelig in de russische van. Een franse jongen bezoekt zijn vriendin die vrijwilliger is en ik ontmoet ook het ierse meisje en de duitse bufferzonemanager Bernd, en de spanjaard waarmee ik komende week zal optrekken. Ik word direct naar mijn eigen ger gebracht. 2 keurige bedden (hollandse matrassen blijkt), een kachel in het midden, een tafel en 2 stoelen. Prachtige versiersels. Dit weekend krijgen we een tour door het park: 50.000 ha, met vooral berken en populieren, 450 soorten planten, waarvan 200 medicinaal, 130 soorten insecten, 41 soorten zoogdieren (waaronder de marmot, hert, paard) 3 reptielsoorten en 15 soorten vis. Behoorlijk divers dus!! Nu hoeven die insecten niet zo voor me: iedere ochtend en avond als het geregend heeft en warm is geweest, doe ik een rondje kevergrijpen. De grote blijken te steken (vooral de spanjaard, ik blijf redelijk gespaard)....
Van maandag tot en met vrijdag is het opstaan om 6.00, half 7 weg in de van en dan onder engelse en mongoolse muziek op weg naar de verschillende harems. Carlos en ik helpen Nandia die haar phd wijdt aan de invloed van de taki's op het ecosysteem. 4 uur lang volgen we 1 harem over de heuvels van Mongolie en noteren iedere 10 min onze locatie met gps, temp en windsnelheid en vooral of de paarden grazen, drinken rusten of wandelen en al het andere dat we denken dat interessant is. De eerste dag regent het en is het een hele kunst om te schrijven op nat papier, bovendien weet ik nog niet dat de mare leidt en de stallion beschermheer is en achteraan loopt. Nandia legt me uit wat te doen en de dagen erop ben ik alleen, in de natuur, over de heuvels, met de paarden en struikel ik over de edelweis (figuurlijk) en ruik ik artemesium (wiet het weet mag het zeggen, Ad?) en wilde thijm. Het dalen en klimmen is rond de 1100 m - 1600 m. Het is pittig, maar ik ben gelukkig en kan niet geloven dat ik dit doe gezien 2004!
Als de week vordert doe ik met steeds minder eten. Vaak heb ik nauwelijks mijn ontbijt op als ik de weg terugvind en op het busje wacht, meestal om 12 uur. De lunch is in het research center: soep met vlees en zelfgemaakt deeg, macaroni op zijn mongools (veel vlees, het vet is een lekkernij voor hen, maar ik laat het voor wat het is). Om de beurt vullen we onze data in de computer in. Mongolen houden erg van grappen maken (kijk uit want vorig jaar heeft een taki een vrijwilliger gebeten :-))en ze spreken hier heel behoorlijk engels, maar van de grammatica klopt niet altijd wat en dus komt het mooi uit dat Carlos engelse leraar in Madrid is en boeken bij zich heeft. In onze vrije tijd helpen we de staff met engels, spelen we volley en basketbal met ze of wissel ik muziek uit: ik probeer de mongoolse tekst te lezen en zij luisteren naar Blof, ha! Een avond kaartspel met 4 meiden mondt uit in vader jacob in mongools, nederlands en iers als canon. Wat jammer dat ik daar geen foto van heb! Wel heb ik heel veel foto's van ons kleine Naadam festival, vlakbij het Moilt camp. De hilariteit is groot als ik van mijn team meedoe aan sumu worstelen voor vrouwen. Het is mijn eerste keer en de techniek ontbreekt. Ik ben sterk genoeg, maar je draait steeds rond in de cirkel en men wacht om toe te slaan. Met darts heb ik meer geluk en breng ik 24 punten in met 3 darts. Ook het voetbal gaat ons niet slecht af met 2 buitenlanders, ha, maar als een groep nederlandse toeristen wil spelen en ik een mongoolse jas aan heb, kan ik gewoonweg niet voor NL zijn :-). De hele dag loop ik in de jas van Nandia en zij in mijn fleece. Ons team wordt 2e (van de 4) en daar moet op gedronken worden: wijn en wodka. Omdat het bier en de gedroogde yoghurt de dag ervoor minder was bevallen, doe ik matig mee en onthoud me verder van de araig. Het is melk die gefegmenteerd (hoe schrijf ik dat??)wordt en de alcohol stijgt naarmate deze langer staat en smaakt wat zurig, maar koud en fris is het best ok.
Als ook de spanjaard weggaat, blijf ik als enige vrijwillger over. Maar eenzamer word ik er niet van, ondanks dat ook Nandia en Ziggy en Bolor (laatste 2 zijn plantonderzoeker en toeristonderzoeker)er niet meer zijn. Hayagaa belooft me de laatste dag op de motorbike op te halen van mijn observatie en de avond ervoor ben ik getuige van filmopnames door Animal Planet. Hayagaa wordt nog beroemd! Hij is pas 21 jaar, maar lijkt veel ouder en is de grootste grappenmaker. Hij onderzoekt de bachelors en kent net als Nandia de paarden bij naam. De paarden kennen een eigen systeem om inbreeding te voorkomen: als de jongeren (2-5)opgroeien en bv broer en zus sexueel gedrag naar elkaar vertonen (meestal mannetje naar vrouwtje) wordt degene verstoten door de Stallion. Deze jonge bachelors vormen eigen groepen, die geregeld wisselen. Naarmate ze ouder en sterker worden, zullen ze de stallion van bestaande harems (grootte wisselt van 5 tot wel 20) uitdagen. Verliest deze, en opnieuw na 3 dagen, dan is deze oude stallion een nieuwe bachelor. De oudere bachelors van rond de 15 - 18 jaar leven vaak alleen of met 2'en. Een oude stallion Harris van 18 heeft een aantal jaar geleden zijn harem verloren en leeft nu rond het touristen kamp. Met de kreet 'Chuchu' en mijn armen wijd op en neer bewegend, lukt het me om hem net als de staff van ons terrein af te houden. Sorry Harris, ik weet dat je in 1992 uit NL kwam, maar trek er maar op uit....
De tranen prikken achter mijn ogen als ik afscheid neem van deze lieve mensen en deze bijzondere natuur. Van velen heb ik het emailadres en ik neem de lieve kadootjes mee: een poster, een bijzondere mok, een paardje, een gersleutelhanger. Mijn ballonnen gebruik ik als greeting card. Nandia is blij met het lepeltje van Den Haag en enkele hebben NL dse kaarten gekregen. Ideree laat me de opname van zijn kind zien: een dansend en lachend mongools meisje. Ik groet degene die zo lief mijn kachel aanstak toen ik een dag ziek was en dan is het tijd.... tijd voor de tocht terug naar UB in de jeep met ondergaande zon achter de mongoolse bergen....
liefs vanuit UB,
Ellen
Tjonge wat een temperaturen zeg en 2 doden bij de vierdaagse!!
Hier staat het kwik rond de 30, maar precies weet ik het niet. Wat ik wel weet is dat ik een geweldige tijd heb gehad in het park. Natuurlijk vertrokken we niet diezelfde avond en nog steeds had ik geen idee waar dat kantoor van hun nu precies was. Gelukkig heeft Bolod mijn bed nog niet weggegeven en blijf ik nog een nacht. Als ik de volgende ochtend nog geen belletje heb, besluit ik assertief een treedje hoger te gaan. En het touristencenter aan de overkant weet waar het community kantoor is. En dat is natuurlijk....gesloten. Ik plak een briefje op de deur met het verzoek de mobiele tel aan te zetten :-) Als een wonder heb ik 10 min later beet bij de receptie: blijken ze bij Bolods guesthouse zonder aankondiging te staan.
De rit is hobbelig in de russische van. Een franse jongen bezoekt zijn vriendin die vrijwilliger is en ik ontmoet ook het ierse meisje en de duitse bufferzonemanager Bernd, en de spanjaard waarmee ik komende week zal optrekken. Ik word direct naar mijn eigen ger gebracht. 2 keurige bedden (hollandse matrassen blijkt), een kachel in het midden, een tafel en 2 stoelen. Prachtige versiersels. Dit weekend krijgen we een tour door het park: 50.000 ha, met vooral berken en populieren, 450 soorten planten, waarvan 200 medicinaal, 130 soorten insecten, 41 soorten zoogdieren (waaronder de marmot, hert, paard) 3 reptielsoorten en 15 soorten vis. Behoorlijk divers dus!! Nu hoeven die insecten niet zo voor me: iedere ochtend en avond als het geregend heeft en warm is geweest, doe ik een rondje kevergrijpen. De grote blijken te steken (vooral de spanjaard, ik blijf redelijk gespaard)....
Van maandag tot en met vrijdag is het opstaan om 6.00, half 7 weg in de van en dan onder engelse en mongoolse muziek op weg naar de verschillende harems. Carlos en ik helpen Nandia die haar phd wijdt aan de invloed van de taki's op het ecosysteem. 4 uur lang volgen we 1 harem over de heuvels van Mongolie en noteren iedere 10 min onze locatie met gps, temp en windsnelheid en vooral of de paarden grazen, drinken rusten of wandelen en al het andere dat we denken dat interessant is. De eerste dag regent het en is het een hele kunst om te schrijven op nat papier, bovendien weet ik nog niet dat de mare leidt en de stallion beschermheer is en achteraan loopt. Nandia legt me uit wat te doen en de dagen erop ben ik alleen, in de natuur, over de heuvels, met de paarden en struikel ik over de edelweis (figuurlijk) en ruik ik artemesium (wiet het weet mag het zeggen, Ad?) en wilde thijm. Het dalen en klimmen is rond de 1100 m - 1600 m. Het is pittig, maar ik ben gelukkig en kan niet geloven dat ik dit doe gezien 2004!
Als de week vordert doe ik met steeds minder eten. Vaak heb ik nauwelijks mijn ontbijt op als ik de weg terugvind en op het busje wacht, meestal om 12 uur. De lunch is in het research center: soep met vlees en zelfgemaakt deeg, macaroni op zijn mongools (veel vlees, het vet is een lekkernij voor hen, maar ik laat het voor wat het is). Om de beurt vullen we onze data in de computer in. Mongolen houden erg van grappen maken (kijk uit want vorig jaar heeft een taki een vrijwilliger gebeten :-))en ze spreken hier heel behoorlijk engels, maar van de grammatica klopt niet altijd wat en dus komt het mooi uit dat Carlos engelse leraar in Madrid is en boeken bij zich heeft. In onze vrije tijd helpen we de staff met engels, spelen we volley en basketbal met ze of wissel ik muziek uit: ik probeer de mongoolse tekst te lezen en zij luisteren naar Blof, ha! Een avond kaartspel met 4 meiden mondt uit in vader jacob in mongools, nederlands en iers als canon. Wat jammer dat ik daar geen foto van heb! Wel heb ik heel veel foto's van ons kleine Naadam festival, vlakbij het Moilt camp. De hilariteit is groot als ik van mijn team meedoe aan sumu worstelen voor vrouwen. Het is mijn eerste keer en de techniek ontbreekt. Ik ben sterk genoeg, maar je draait steeds rond in de cirkel en men wacht om toe te slaan. Met darts heb ik meer geluk en breng ik 24 punten in met 3 darts. Ook het voetbal gaat ons niet slecht af met 2 buitenlanders, ha, maar als een groep nederlandse toeristen wil spelen en ik een mongoolse jas aan heb, kan ik gewoonweg niet voor NL zijn :-). De hele dag loop ik in de jas van Nandia en zij in mijn fleece. Ons team wordt 2e (van de 4) en daar moet op gedronken worden: wijn en wodka. Omdat het bier en de gedroogde yoghurt de dag ervoor minder was bevallen, doe ik matig mee en onthoud me verder van de araig. Het is melk die gefegmenteerd (hoe schrijf ik dat??)wordt en de alcohol stijgt naarmate deze langer staat en smaakt wat zurig, maar koud en fris is het best ok.
Als ook de spanjaard weggaat, blijf ik als enige vrijwillger over. Maar eenzamer word ik er niet van, ondanks dat ook Nandia en Ziggy en Bolor (laatste 2 zijn plantonderzoeker en toeristonderzoeker)er niet meer zijn. Hayagaa belooft me de laatste dag op de motorbike op te halen van mijn observatie en de avond ervoor ben ik getuige van filmopnames door Animal Planet. Hayagaa wordt nog beroemd! Hij is pas 21 jaar, maar lijkt veel ouder en is de grootste grappenmaker. Hij onderzoekt de bachelors en kent net als Nandia de paarden bij naam. De paarden kennen een eigen systeem om inbreeding te voorkomen: als de jongeren (2-5)opgroeien en bv broer en zus sexueel gedrag naar elkaar vertonen (meestal mannetje naar vrouwtje) wordt degene verstoten door de Stallion. Deze jonge bachelors vormen eigen groepen, die geregeld wisselen. Naarmate ze ouder en sterker worden, zullen ze de stallion van bestaande harems (grootte wisselt van 5 tot wel 20) uitdagen. Verliest deze, en opnieuw na 3 dagen, dan is deze oude stallion een nieuwe bachelor. De oudere bachelors van rond de 15 - 18 jaar leven vaak alleen of met 2'en. Een oude stallion Harris van 18 heeft een aantal jaar geleden zijn harem verloren en leeft nu rond het touristen kamp. Met de kreet 'Chuchu' en mijn armen wijd op en neer bewegend, lukt het me om hem net als de staff van ons terrein af te houden. Sorry Harris, ik weet dat je in 1992 uit NL kwam, maar trek er maar op uit....
De tranen prikken achter mijn ogen als ik afscheid neem van deze lieve mensen en deze bijzondere natuur. Van velen heb ik het emailadres en ik neem de lieve kadootjes mee: een poster, een bijzondere mok, een paardje, een gersleutelhanger. Mijn ballonnen gebruik ik als greeting card. Nandia is blij met het lepeltje van Den Haag en enkele hebben NL dse kaarten gekregen. Ideree laat me de opname van zijn kind zien: een dansend en lachend mongools meisje. Ik groet degene die zo lief mijn kachel aanstak toen ik een dag ziek was en dan is het tijd.... tijd voor de tocht terug naar UB in de jeep met ondergaande zon achter de mongoolse bergen....
liefs vanuit UB,
Ellen
-
26 Juli 2006 - 08:54
Matthijs:
Tjonge El, wat een belevenissen! Het klinkt alsof je GENIET met hoofdletters. Doe je goed!
Blijf genieten van alles en iedereen om je heen!
Veel liefs, Matthijs -
26 Juli 2006 - 12:08
A'rie:
Kippevel!! Wat mooi! Dikke knuffel van mij! Liefs, A'rie -
27 Juli 2006 - 08:38
Corrie Van 't Hart:
Ha lieve Ellen, wat een wonderlijk leven heb je zo.
Fantastisch, heel bijzonder! Nog heel veel bijzondere momenten gewenst.
Liefs Corrie van 't Hart -
28 Juli 2006 - 07:49
Yvonne Van Den Dungen:
Hé Ellen,
Na het lezen van je prachtige verhalen durf ik geen verslag te doen van mijn bezigheden.... (Ach, je kent ze wel: treinen, achter je bureau, werken, lunchen....) Ik vind het heerlijk om je verhalen te lezen, jij bent nu in zo'n andere wereld dan wij hier!! SUPER! Geniet ervan met al je zintuigen en geef niet alleen je ogen de kost... Ik zeg dit omdat ik zo nu en dan nog steeds zelfs bij bepaalde geuren aan onze geweldige reis in Afrika denk. Verschijnen er binnenkort ook foto's??
Veel liefs, Yvonne -
28 Juli 2006 - 09:15
Pap En Mam:
Hàllo El, Wat fijn van je te horen, het moet wel een geweldige indruk op je hebben gemaakt, in gedachten zien we je zoals je schrijft, geweldig van je! Hoop dat dit bericht je nog bereikt voordat je weer 14 dagen met de nomaden familie optrekt. Wij zijn een paar daagjes naar T. Mieke geweest, zij werkt soms 65 uur p. week om straks ook een tijd weg te zijn en heeft aan zee geen computer. Er liepen 6 katten rond! Ook naar Amsterdam regelmatig contact met de makelaar, maar we hebben het nog. In Leersum is de eerste kleine regenbui gevallen. Veel gespoten, het wordt nu iets minder heet. Een hele fijne tijd El bij de familie en doe ze de groeten van ons allemaal. Liefs, pap en mam xxx -
29 Juli 2006 - 09:09
Adrienne:
Hé hallo Ellen,
Wat heb je al ontzettend veel meegemaakt. Als ik je reisplanning goed volg zit je nu in de Gobi woestijn. Is het daar net zo heet als hier? Wij beleven hier in Nederland al de tweede hittegolf. Vanaf volgende week wordt het weer koeler en daar zijn veel mensen aan toe. Wat voor dieren ben je onderweg al allemaal tegengekomen? Al antilopes en zebra's gezien? Ben benieuwd naar al je verhalen als je terugbent. Hoop dat je veel foto's maakt.
Veel groetjes en geniet ze!
Adrienne -
30 Juli 2006 - 15:48
Lourens:
Ha Ellen!
Wij zijn inmiddels weer terug in NL, helaas... Bijzonder Nadaamfestival meegemaakt en een hele mooie tocht door Mongolië. Daarna nog maar twee dagen over voor Peking, maar toch een goed beeld van de stad gekregen. Het werkende leven is weer begonnen. Ben benieuwd naar al je ervaringen. We horen wel van je! -
31 Juli 2006 - 08:22
Marcella:
He Ellen, eindelijk heb ik de site gevonden (dankzij Lisette natuurlijk - was je mooie kaartje alweer kwijt) en ik heb een hele inhaalslag te maken zie ik! Ga ik eerst doen en dan hoor je weer van me.
Liefs, Marcella -
02 Augustus 2006 - 14:48
Ineke Smits:
Ha die Ellen!
Leuk, al die verhalen! Het verbaast me dat je zo vaak zin hebt om te schrijven in je vakantie, maar ik ben er wel blij mee: Kunnen wij mooi op afstand meegenieten! Het klinkt allemaal behoorlijk intensief, lange dagen en veel doen, maar jij geniet er even zo intensief van, dus dat zit wel snor. Ook gaaf dat fysiek alles zo goed gaat! Als je terugkomt misschien nog een marathonnetje lopen? Je bent nu toch goed in vorm! Ik zal eens uitkijken naar een leuke m.
Liefs en geniet ze!!!
Ineke
PS Bij ons thuis alles goed, en op het werk nu lekker rustig!! -
17 Juli 2007 - 14:33
Irene:
Hee Ellen, misschien beetje raar bericht maar ik vond je site toen ikfoto's zocht van Hustai, ik heb er namelijk dit voorjaar in maart tot april 3 weken gewerkt, en het was geweldig! Daarom geniet ik erg van je foto's van alle mensen, vooral van Bandi (heb nog een leuke link van hem, als je benieuwd bent) en Nandia, en huyagaa heb ik ook gezien toen ik daar was maar hij was al weg, ik had een andere student, maar daar was ik verder erg blij mee ;)
Hoe dan ook aangezien ik erg geniet van jou foto's kan ik me voorstellen dat jij het ook wel leuk zou vinden mijn foto's te zien, op www.mongool.waarbenjij.nu kan je bekijken en lezen wat ik in hustai heb meegemaakt (het is heeeeel veel, want ik moest toch wat, al die middagen in het research centre tot 6 uur!) laat maar even wat weten, lijkt me leuk om nog wat ervaringen uit te wisselen, plus, er was nog iemand tussen ons in in hustai, david sietses, hij zit ook op waarbenjij.nu, en heeft ook foto's van afgelopen winter. ik hoor het! x
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
