Ontmoeting met de kinderen

Hey allen,

Welnu, mijn werkdag zit er weer een beetje op:-) en natuurlijk wil ik jullie weer op de hoogte stellen.

Ik sta met Otgoo langs de kant van de weg. Mijn idee om met de bus te gaan in plaats van iedere keer een taxi (want dat kan aardig oplopen nu we de kinderen zullen begeleiden) is misschien toch niet zo'n goed plan vandaag: een volgepropte bus. Hhmm, nee Otgoo, wij pakken toch de taxi.

Ik ben met Otgoo naar Lotus Child Organisation geweest. De sfeer is prettig dat merk ik al bij binnenkomst en wat een verschil qua omgeving met het andere opvangtehuis. Er staan gers en alles is wel een beetje vervallen, de weg er naartoe is vanaf de geasfalteerde weg een hoop zanderige kuilen. Langs de weg zie ik schuttingen met wat kleine huisjes. Ook voor Otgoo is het zoeken, maar de kleine weggetjes hebben wel straatnamen, dat scheelt.
Vanuit het kantoortje zie ik door een raampje een kleintje op bed liggen. Mijn handen jeuken om hier met veel plezier aan de gang te gaan. Het is opgericht door een Australische 12 jaar geleden en sommige kinderen zijn al zolang hier. Anderen wonen in de stad vlakbij hun school.

We zullen zondag terugkomen om de kinderen de camera's te introduceren. We spreken met een onderwijzer die een klein beetje engels spreekt. Zondag zullen we ook de Australische Didi ontmoeten. Ik heb er zin in en ben vreselijk blij met Otgoo, die zoveel vertaalt. We laten boeken en camera's achter. Ik neem steeds een berg mee en morgen wil ik verkassen naar een andere jeugdherberg, dus nogmaals gesjouw. Otgoo noemt me nog net niet bag woman:-). Waarschijnlijk vertrek ik samen met de Deen die ook naar een ander hostel wil. In de onze is het er zo leeg, alhoewel gisteren Nederlanders zijn gekomen die geschaatst hebben, haha.

De opvangtehuizen liggen ver van elkaar vandaan en steeds in een buitenwijk van UB, zodat we na de lunch naar State Orphanage teruggaan om de camera's te introduceren
De lunch is niet optimaal, want we krijgen uitgedroogde kokostaart:-( De Duitse voelt zich bezwaart en rekent het niet na ons commentaar. Ik heb een plan opgesteld om met de kinderen op stap te gaan. Otgoo blijkt alleen een cursus te hebben 2 weken lang en er komen 2 volunteers en vandaag wil ze een paspoort ophalen voor haar cursus o.i.d.
Nu wist ik sinds gisteren van de cursus en 1 volunteer, maar vandaag komt paspoort lastig uit. We hebben slechts 2 uur, inclusief terugreis. Dat is krap...

De director van State Orphanage heeft werk gemaakt van de groepen: er zijn er 5 met ieder 3 kinderen. Een is de leider van een groep en de kinderen worden bij hem geroepen. Ik maak foto's van hun overleg. Het is duidelijk: 2x medicine, engineer/construction, railway and travel/tourism. Leuk! Bij binnenkomst groeten de kinderen al. Ze weten precies wat er gaat gebeuren. Het duurt lang en Otgoo zit met haar paspoort en dan moet de directeur ook weg, terwijl ik wel de camera's opnieuw wil opbergen. Otgoo krijgt de sleutel en zijzelf weet Urnaa te bereiken zodat deze het paspoort kan ophalen.

Het is chaotisch en niet alle kinderen zijn erbij, ik mis er 4. Toch beginnen we want anders wordt het te onrustig. Omdat Otgoo telefoneert begin ik gewoon in het engels, want er zijn er een paar die enkele woordjes/ zinnetjes spreken. De boeken en pennen uitgedeeld dan de camera's. Otgoo is klaar en we hebben nog een half uur. De camera's gaan de ronde en ze zijn zo simpel dat dat al snel goed gaat. Mooi. Alles weer opgeborgen en in de taxi. Otgoo is op tijd en ik loop door naar het postkantoor. Tot en met zaterdag kunnen we plannen, kan ik verhuizen en misschien een tour boeken voor volgende week. We gaan twee weekenden en 2 middagen of 1 dag op pad. In de laatste week zal ik de foto's in klein formaat hebben. Of er tijd is om ze vanaf de computer te selecteren is nog even de vraag,. Vandaag waren we zo snel dat er geen tijd was voor rondleiding en computer bezichtiging.
Alle vervoerskosten komen waarschijnlijk op maximum 100,- uit schat ik. Otgoo doet veel onder werktijd, dus dat is al prachtig. Ik hou een lijst bij met alles.

Wel een avontuur zeg. Ik ben nog een beetje onzeker, maar alles gaat goed geloof ik :-)

liefs,
El