Besneeuwde toppen, warme thee en vieze roggels
Door: Ellen de Jongh
Blijf op de hoogte en volg Ellen
17 Maart 2007 | China, Beijing
Lieve allemaal,
Hier een eerste bericht op mijn nieuwe avontuur!
Het water klotst langzaam tegen een paar bootjes en in de verte schreeuwt een man, alsof hij de dienst aankondigt. Met het klotsende water is het een mooi geheel. Heel rustiek.
Dat is wel iets anders dan de bouwvallen die ik langs de weg heb zien staan. De Hutong wordt omgetoverd. Komen er steeds meer van die blokkendozen hier....? De bomen worden omgehakt en liggen bij bosjes langs de kant. Het is stoffig en een geur naar wat in de verte een mengeling is van teer en rot spul. Vrachtwagens vol met papier. Hhmm, iedereen scheidt op eigen manier afval zullen we maar zeggen.
Goed, ik ben op weg naar Shizuan lake, naar mijn favourite tentje. Het zit er nog en ik drink er groene thee. Welverdiend al zeg ik hetzelf:-)
Pap en mam brengen me weg. Holy, 300,- bijdokken voor 10 kilo extra. Nou goed, iets achterlaten kan niet. De vlucht is goed en ik slaap om de haverklap, opgerold op 3 stoelen die ik voormezelf heb. De weinige keren dat ik wakker ben staat er eten naast me en zie ik 007 verliefd worden en experimenteer ik met het digitale cameraatje.
Mooi!!! Mijn neus geplakt als we over Mongolie vliegen. Vast een voorproefje:-)
Moeiteloos vindt ik geldmachine en airport bus naar het centrum, 29 km verderop. Reden: ik weet feilloos waar ik in Beijing moet zijn, maar heb stom genoeg het adres niet opgeschreven en ja dat communiceert wat lastig met een taxichaufeur.
De voorste stoelen zijn blijkbaar vrachtplek in plaats van de kofferbakken??? Dus hijs ik me naar boven in die bus. Dan volgt een ritje waar we links en rechts worden ingehaald en het duurt zo'n 5 uitgespuugde roggels van de chauffeur. De enige engels sprekende Chinees heb ik blijkbaar aangesproken en ik weet op tijd uit te stappen.
Ik heb heel wat bekijks als ik als een pakezel al snotterend mijn weg vind. Somigen lachen, anderen kijken verbaasd alsof ze willen zeggen: wat doe je als een pakezel in maart in China. Ze hebben wel een beetje gelijk als die intepretatie klopt, ha. Alhoewel ik vind dat ik me aardig aanpas met die roggels:-) Het zonnetje schijnt en het lijkt zelfs warmer dan in NL.
Een warme douche, goed eten en dan vroeg slapen, want 5 uur op: ik vertrek naar Ulan Bator!!!!!
Hier een eerste bericht op mijn nieuwe avontuur!
Het water klotst langzaam tegen een paar bootjes en in de verte schreeuwt een man, alsof hij de dienst aankondigt. Met het klotsende water is het een mooi geheel. Heel rustiek.
Dat is wel iets anders dan de bouwvallen die ik langs de weg heb zien staan. De Hutong wordt omgetoverd. Komen er steeds meer van die blokkendozen hier....? De bomen worden omgehakt en liggen bij bosjes langs de kant. Het is stoffig en een geur naar wat in de verte een mengeling is van teer en rot spul. Vrachtwagens vol met papier. Hhmm, iedereen scheidt op eigen manier afval zullen we maar zeggen.
Goed, ik ben op weg naar Shizuan lake, naar mijn favourite tentje. Het zit er nog en ik drink er groene thee. Welverdiend al zeg ik hetzelf:-)
Pap en mam brengen me weg. Holy, 300,- bijdokken voor 10 kilo extra. Nou goed, iets achterlaten kan niet. De vlucht is goed en ik slaap om de haverklap, opgerold op 3 stoelen die ik voormezelf heb. De weinige keren dat ik wakker ben staat er eten naast me en zie ik 007 verliefd worden en experimenteer ik met het digitale cameraatje.
Mooi!!! Mijn neus geplakt als we over Mongolie vliegen. Vast een voorproefje:-)
Moeiteloos vindt ik geldmachine en airport bus naar het centrum, 29 km verderop. Reden: ik weet feilloos waar ik in Beijing moet zijn, maar heb stom genoeg het adres niet opgeschreven en ja dat communiceert wat lastig met een taxichaufeur.
De voorste stoelen zijn blijkbaar vrachtplek in plaats van de kofferbakken??? Dus hijs ik me naar boven in die bus. Dan volgt een ritje waar we links en rechts worden ingehaald en het duurt zo'n 5 uitgespuugde roggels van de chauffeur. De enige engels sprekende Chinees heb ik blijkbaar aangesproken en ik weet op tijd uit te stappen.
Ik heb heel wat bekijks als ik als een pakezel al snotterend mijn weg vind. Somigen lachen, anderen kijken verbaasd alsof ze willen zeggen: wat doe je als een pakezel in maart in China. Ze hebben wel een beetje gelijk als die intepretatie klopt, ha. Alhoewel ik vind dat ik me aardig aanpas met die roggels:-) Het zonnetje schijnt en het lijkt zelfs warmer dan in NL.
Een warme douche, goed eten en dan vroeg slapen, want 5 uur op: ik vertrek naar Ulan Bator!!!!!
-
18 Maart 2007 - 14:43
Pap En Mam:
Hoi lieve El, Blij van je te vernemen dat je al zover bent! Die roggels van je ruimt alleen maar op, straks schone lucht en schone longen etc. Hoop dat de aankomst ook goed verloopt maar daar zijn we eerlijk gezegd niet meer zo bang voor. Eindelijk verwezelijking wat je wilde. Doet ons veel maar dat ter zijde. Het is hier van lente naar herfst, hagel wind en kou, het houdt wel de natuur wat in zodat het lenteweer wellicht ook voor jou is uitgesteld tot je terugkomt. Heel veel succes nogmaals El en we vernemen graag van je. Groetjes van pap en mam!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
