Regen, regen en een lekke band

Tal van kleine dorpjes passeren we: Hautville, Bernot, Neuvilette, enz. Overal blaffen honden langs de hekken. Ze rennen met ons mee tot ze niet verder kunnen. We praten tegen ze en de enige keer dat het effect heeft, is als we op de trap bij een huis lunchen. Ineens is ie stil op het geluid van onze stemmen. Overigens, de kleffe sandwiches smaken prima na de korte klimmetjes. Als we even verderop toch nog een stuk chocolade pakken, is er een echte kroelkat in de buurt: combi van siamees en tijgertje, met lichtblauwe ogen. Ik kom er nauwelijks vanaf.

We zien wel hoe ver we vandaag komen, is de gedachte. Het doet me denken aan het liedje van drs. P: Omsk is een mooie stad, maar net iets te ver weg..De spierpijn is nog steeds niet toegeslagen en ik ben daar een beetje verrast over. Wel zit mijn rechterbeen onder de blauwe of liever, bruine plekken, omdat ik steeds tegen de extra sportstang aankom.

We tuffen van dorpje naar dorpje en dan lijkt het ineens op te schieten, om de 2 km een nieuw dorpje. Ik gil de afstand naar achteren. Linda fietst meestal achter mij omdat ik de kaart op de fiets heb. Van tijd tot tijd stoppen we aan de zijkant, omdat het wegdek niet overal egaal is en het gehobbel kaartlezen lastig maakt. We willen zover komen dat morgen Compiegne haalbaar wordt. Vanaf daar is het nog 120 km naar Parijs :)

Wolken pakken zich samen boven de gele bloemenvelden en de omgespitte landbouwgronden. En dus regent het, maar het deert niet. Sterker nog, vandaag is één van mijn beste dagen. Langs het zoveelste kanaal schiet het weer eens goed op. Maar dan gaat het mis: de achterband van Linda is lek. Onder de brug plakken we die en om de beurt pompen we de band de verdere rit op.

Het zijn lange dagen op de fiets. We starten meestal niet voor 10 uur en soms zelfs pas om 12 uur of nog later. En dan duurt het vaak tot 20 of zelfs 21 uur voordat we aankomen. Als we tegen Beautor aanrijden zijn we goed natgeregend en besluiten we in bijgelegen cafe warm te worden en gelijk een slaapplaats te regelen. Het valt op hoe makkelijk mensen in de bar helpen om iets te vinden. De barman en 2 anderen bladeren door soort gouden gids en bellen voor ons.

Het wordt een klein hotelletje in Chauny, slechts 4 km van de route :). Voor de verandering eten we chinees, de eigenaren komen ons de hand schudden, erg schattig. Die avond hebben we een bad!!