Khusuur, noodles en kunst
Door: Ellen
Blijf op de hoogte en volg Ellen
09 Oktober 2011 | China, Beijing
Na het eagle festival neem ik afscheid van 2 bebaarde mannen: Jozef en Rudy zullen nogmaals de bergen in trekken. Ik echter bevind me een half uur later ineengeklemd tussen vliegtuigstoel en Peter. Peter komt uit Australië en exposeert over Mongolië in eigen land. Hij is een man met het hart op de goede plaats, maar spendeert zijn geld wel erg gemakkelijk. Als hij er mongolen mee op weg kan helpen in een bedrijf doet hij het graag, zegt hij en koopt vervolgens enkele schilderijen. We ontmoeten elkaar de volgende dag in café Amsterdam. Ook ontmoet ik er Bolermaa, de curator van de kunst die in het café hangt. Ze schildert zelf en er lijkt een klik. Ik zal met haar de plaatstelijke art school bezoeken: schilderezels overal en de geur van olieverf en terpetine.
Ik ontmoet er de leraar die de reincarnatie van Chingiss Khan had kunnen zijn. Groot, krachtig,daafrentegen heeft hij een zachtmoedige uitstraling. In zijn werk ligt veel symbolisme. "ogen" zijn zijn handtekening; prachtig. In Bolernaa's apartement praten we verder en showt ze me haar werk. Ook zij heeft een eigen stijl.
Als dank voor de gezellige middag geeft Bolermaa me plotseling een ketting. Niet nodig, maar onbeleefd om niet te accepteren.
De avond voor mijn treinreis naar Beijing maak ik samen met Otgoo in haar apartement Khushuur klaar. Het bestaat uit deegflapjes gevuld met gehakt, uien en knoflook. Makkelijk en smaakzaam. Onverwachts komen de man en vrouw van wie ze het huurt, langs. Niet gebruikelijk in Europa he? vraagt ze me later met een wat ongemakkelijk gezicht. We spreken af goed contact te houden.
De treinreis verloopt voorspoedig en voor de 8ste keer verblijf ik in de Red Lantern in Beijing. Ik fiets er over de brede lanen. Even breed als een autoweg in Holland, maar dan als fietspad. Echter, ook brommers, bussen en taxi's rijden er. Je raakt er gemakkelijk aan gewend en zo zwier ik met fiets door Beijing op zoek naar 798 district. Dit contemperary art district heeft een sfeer van Manchester: oude industriele panden die voor workshops gebruikt worden. In één shop vind ik socialisme met een knipoog: Maobama afgebeeld in uniform zoals Che Gevare. Ook leer ik er dat het oude muntgeld voorzien van gaten ervoor zorgde dat meer geld gemaakt kon worden met verschillende groottes.
Het valt me op dat er meer bestrating is in de hutongs dan vorige jaren. Eéntje is er zelfs een hippe winkel/uitgaanstraat geworden tussen de hoofdwegen. Voor slecht 3 yuan vind je er yoghurtdrankjes (40 cent).
Ik neem afscheid van Martin uit Hamburg die de hele weg is komen fietsen en zelfs de Gobi heeft doorstaan: respect. Mijn route beteknt dat ik niet met Thibour mee zal kunnen. Wederom een fotograaf. Dit keer uit Frankrijk. Hij zal de mensen in relatie tot vegetatie in beeld brengen in Inner Mongolie. Even smeden we het plan om een combinatie te maken: ik schrijven hij fotograferen.
En zo is het reizen een aaneenschakeling van ontmoetingen en ideeën..
Liefs aan het thuisfront!
-
12 Oktober 2011 - 18:48
Anke:
ha zus,
klinkt goed! wat een verrassing was dat om jouw stem te horen vorige week vanuit het verre mongolië/china. dat deed me heel goed en ook famke en koen vonden het super! goede trip naar tibet!
groet,
anke -
15 Oktober 2011 - 15:14
Pap En Mam:
Wat geniet je van de natuur en de cultuur!!!Blijf gezond en doorgaan!!!Liefs pap en mam
P.S wij zijn net terug uit Cuba .Gezond en wel en hebben ook genoten!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley