Eagle Festival 2011

In Olgii lijkt het iedere dag warmer te worden. Geen sneeuw meer sinds ik aangekomen ben uit de bergen.

Ik zit op een smal bankje en kijk toe hoe op de laadbak van een truck de geluidsinstallatie gecheckt wordt. Het is het 12e festival dat georganiseerd wordt. Er doen 53 eaqglehunters mee.

Uit de microfoon schalt afwisselend Mongools en Engels. De director van het museum knikt me toe en ik schud de hand van de organisator: waar of ik vandaan kom."Nederland" weet men te vinden, "Holland" is wat lastiger.

De ceremonie bestaat uit duizend maal dank voor een ieder die aanwezig is en het festival mogelijk maakt (Nomad Expsditie is een grote sponsor, de oudere eagle hunters worden geprezen omdat ze hun cultuur laten zien). Met de Mongoolse vlag gaat de director de stoet voorop.

Ieder hunter laat zijn outfit zien voor de jury op de truck. Deze steken scores op. Sommigen dragen vosse- of geitenhuiden, bontmutsen en een mes aan het middel, een kleurige pluim tussen de veren van de eagle.

Ik kijk mijn ogen uit bij de spelen. Vlak voordat de eerste hunter zijn eagle van de berg zal roepen, meldt de jongste deelnemer van 17 zich nog.
Het roepen van de eagle gaat het beste met een vossenstaart achter het paard hangend. In nog geen 12 sec landt de winnende eagle op de arm van de hunter. Na deze "Shirga tart" brengt "tenge ilu" commotie. Mannen melden zich om het traditionele munt van de grond rapen vanaf het paard te spelen. De oude man is dronken. Zijn 4 tanden zijn zichtbaar als hij schreeuwt mee te willen doen. De politie verwijdert hem van het terrein.

Het volgende spektakel is het "kokrag tartu": 2 mannen te paard trekken ieder aan het uiteinde van een geitehuid. Wie loslaat, verliest. Maar ja, wat moet de jury als de een van zijn paard valt en alsnog de huid behoudt? 10 minuten protesteren vrienden van beide mannen over de uitkomst. De helft van alle trekpartijen, rijden de mannen door de ring van toeschouwers buiten het veld. Ik sta gelukkig aan de andere kant. Grote lol bij omstanders als de 2 ruiters met elk de helft van de huid terugkeren. Ik zit inmiddels op de grond en krijg een snoepje van een klein meisje toegestopt.

De vertaler kondigt het spel aan hoe mannen en vrouwen hun liefde tonen. Er is echter weinig te merken van lieftalligheid als beide galopperen, de man vanaf zijn paard de vrouw probeert te zoenen en de vrouw hem opjaagt met de paardenzweep. Even zie ik het Europese beeld van de vrouw met de deegroller voor me.Enige zelfbescherming lijkt me echter wel op zijn plaats, aangezien Mongoolse mannen oorspronkelijk hun vrouwen kidnapten.

De hunter met de meeste punten verdient niet alleen een oorkonde, maar ook 200.000,- tugrug, ongeveer 115,- euro. Ook mr Aranbai is een winnaar: hij heeft een nieuwe eagle en showt hem trots. Onze gids Amika geeft hem zoals gebruikelijk wat geld.

Eenmaal terug in Olgii (ongeveer 2000 inwoners) deel ik mijn ger met 2 Australiers: Glenn en Vanessa. Ze zijn per motor gekomen. Aangezien Kazakh mensen geen khadag gebruik, maar veren, bewaar ik mijn veer van Aranbais vrouw veilig. De laatste khadag geef ik aan de Australiers voor onderweg. Wapperend zal hij de rit naar UB maken.
Ik echter vertrek met het vliegtuig dit keer en kijk ernaar uit om het landschap onder mer te zien...