Eagle hunter experience
Door: Ellen
Blijf op de hoogte en volg Ellen
30 September 2011 | Mongolië, Ölgiy
Gebroederlijk draven onze paarden naast elkaar, zoals Khazakh mensen doen. Mongolen rijden daarentegen achter elkaar. Als het terein zwaarder wordt, schieten de paarden achter elkaar over de rotsen. In de verte ligt de besneeuwde Tsambagarav Uul (4202m).
Ik ben op pad met fotograaf Jozef, oom Rudy, onze gids, eagle hunter mr Aranbai en zijn buurman. We zijn vertrokken nabij het plaatsje Bayannuur op 3 uur rijden afstand van Olgii. We zijn te gast bij mr Aranbai en zijn familie en slapen in zijn ger. Hij heeft schapen, geiten, paarden en een eagle...
De vrouwen (zijn vrouw en schoondochter en onze kok) zijn voortdurend in de weer met eten klaarmaken. De appelsalade in Kovd is me zo slecht bevallen dat mijn lichaam er alles aan doet om het te verwerken. Daar heb ik geen airaig voor nodig (gefermenteerde paardemelk waar je darmen basgitaar van gaan spelen).
Helaas heeft ook de eagle iets verkeerds gegeten. De thee met de slang mag niet meer baten: de volgende dag is de eagle dood, Arangbai brengt hem naar de bergen. Hunters hebben de eagles of uit het nest, of via een val. Deze was 5 jaar oud.
Met de eagle van de buurman (een goedlachse man)gaan we de volgende dag de bergen in. Het is eigenlijk nog niet het seizoen: het is te warm en de eagle is er nog niet klaar voor. Normaal is november tot en met februari. Mr Aranbai is begonnen met 25 jaar en leerde van zijn vader en die weer van zijn vader.
In Olgii heb ik de eerste dag een cooperative bezocht waar vrouwen sinds enkele jaren borduren volgens traditionele patronen. De vrouw pakt mijn hand, zodat ik het kan proberen. Ik breng er weinig van terecht. Iets wat me juist aanmoedigt om het te leren. ik koop van de vrouw een haakpen en mijn gids weet waar ik stof en draad kan vinden. Die avond probeer ik in mijn warmverhiotte ger een patroon uit. Het trekt aan alle kanten. Alsik het echter aan Aranbais vrouw laat zien, zegt ze dat de kwaliteit goed is, maar dat ik een frame nodig heb. Met kleine houtjes timmert ze een frame. De hoeklen worden aan elkaar gebonden met de veters uit alle schoenen. Met melk tekent ze een kazakh patroon. Ik zet alles op alles deze 2 dagen om het af te krijgen, zodat de veters weer in de schoenen kunnen.
Jozef is eerder bij deze familie geweest en heeft prachtige foto's meegenomen. Trots worden ze achter de speilen van de ger geplaatst. Kazakh gers zijn hoger en anders versierd.De kleden zijn zelfgemaakt en zien er kleurrijk uit.
Nu Jozef eregast is, moet een geit geslacht. Dit gebeurt zoals ook andere moslims doen: slagader in de hals wordt doorgesneden en het dier bloed dood. Op de grond is niets te zien: alles wordt keurig opgevangen. De kop wordt op een stick in het vuur gehouden, zodat de haren afbranden en gekookt kan worden. Op 3 meter afstand kijkt de kleindochter van 1 aan de hand van haar moeder toe.
Mongolen slachten geiten en schapen op een andere manier: zij snijden de buik open en knijpen het hart dicht. Het lijkt me dat dit toch sneller is. Niettemin ben ik dankbaar dat de geit een goed leven heeft gehad.
Ik geniet van de tocht in de bergen. Eagle hunting gebeurt minimaal met 2: de een jaagt de vos of konijn op, de hunter laat de eagle los. We rijden van berg naar berg op zoek naar vossen. De enige die we zien heeft geluk, net zoals het konijn dat aan de eagle weet te ontkomen.
Mr Aranbai zal tijdens het festival op zoek gaan naar een nieuwe eagle. Ook wij zullen aanwezig zijn om hnet 12e festival mee te vieren.
Ik ben op pad met fotograaf Jozef, oom Rudy, onze gids, eagle hunter mr Aranbai en zijn buurman. We zijn vertrokken nabij het plaatsje Bayannuur op 3 uur rijden afstand van Olgii. We zijn te gast bij mr Aranbai en zijn familie en slapen in zijn ger. Hij heeft schapen, geiten, paarden en een eagle...
De vrouwen (zijn vrouw en schoondochter en onze kok) zijn voortdurend in de weer met eten klaarmaken. De appelsalade in Kovd is me zo slecht bevallen dat mijn lichaam er alles aan doet om het te verwerken. Daar heb ik geen airaig voor nodig (gefermenteerde paardemelk waar je darmen basgitaar van gaan spelen).
Helaas heeft ook de eagle iets verkeerds gegeten. De thee met de slang mag niet meer baten: de volgende dag is de eagle dood, Arangbai brengt hem naar de bergen. Hunters hebben de eagles of uit het nest, of via een val. Deze was 5 jaar oud.
Met de eagle van de buurman (een goedlachse man)gaan we de volgende dag de bergen in. Het is eigenlijk nog niet het seizoen: het is te warm en de eagle is er nog niet klaar voor. Normaal is november tot en met februari. Mr Aranbai is begonnen met 25 jaar en leerde van zijn vader en die weer van zijn vader.
In Olgii heb ik de eerste dag een cooperative bezocht waar vrouwen sinds enkele jaren borduren volgens traditionele patronen. De vrouw pakt mijn hand, zodat ik het kan proberen. Ik breng er weinig van terecht. Iets wat me juist aanmoedigt om het te leren. ik koop van de vrouw een haakpen en mijn gids weet waar ik stof en draad kan vinden. Die avond probeer ik in mijn warmverhiotte ger een patroon uit. Het trekt aan alle kanten. Alsik het echter aan Aranbais vrouw laat zien, zegt ze dat de kwaliteit goed is, maar dat ik een frame nodig heb. Met kleine houtjes timmert ze een frame. De hoeklen worden aan elkaar gebonden met de veters uit alle schoenen. Met melk tekent ze een kazakh patroon. Ik zet alles op alles deze 2 dagen om het af te krijgen, zodat de veters weer in de schoenen kunnen.
Jozef is eerder bij deze familie geweest en heeft prachtige foto's meegenomen. Trots worden ze achter de speilen van de ger geplaatst. Kazakh gers zijn hoger en anders versierd.De kleden zijn zelfgemaakt en zien er kleurrijk uit.
Nu Jozef eregast is, moet een geit geslacht. Dit gebeurt zoals ook andere moslims doen: slagader in de hals wordt doorgesneden en het dier bloed dood. Op de grond is niets te zien: alles wordt keurig opgevangen. De kop wordt op een stick in het vuur gehouden, zodat de haren afbranden en gekookt kan worden. Op 3 meter afstand kijkt de kleindochter van 1 aan de hand van haar moeder toe.
Mongolen slachten geiten en schapen op een andere manier: zij snijden de buik open en knijpen het hart dicht. Het lijkt me dat dit toch sneller is. Niettemin ben ik dankbaar dat de geit een goed leven heeft gehad.
Ik geniet van de tocht in de bergen. Eagle hunting gebeurt minimaal met 2: de een jaagt de vos of konijn op, de hunter laat de eagle los. We rijden van berg naar berg op zoek naar vossen. De enige die we zien heeft geluk, net zoals het konijn dat aan de eagle weet te ontkomen.
Mr Aranbai zal tijdens het festival op zoek gaan naar een nieuwe eagle. Ook wij zullen aanwezig zijn om hnet 12e festival mee te vieren.
-
04 Oktober 2011 - 13:20
Anke:
wat een heerlijke verhalen! geniet en blijf zulke teksten schrijven!
groet,
anke -
04 Oktober 2011 - 14:21
Annelies:
Heerlijk om zo teruggetrokken te zijn in de open natuur en geen weet te hebben van de hele drukke wereld buiten Mongolie. Nice!!!
xxx -
04 Oktober 2011 - 16:38
Ineke:
Ha Ellen,
Wat een boeiende en ook spannende verhalen weet je weer te vertellen. Al wel eens aan een boek gedacht?
Fascinerend hoe de Mongoolse en Kazakhse cultuur in elkaar zit. Al ben ik blij dat ik niet bij het slachten hoefde te zjin (ben niet voor niets vegetariër :-)).
Ik hoop dat het je weer lukt wat moois op te zetten voor de mongoolse jeugd; En natuurlijk dat je weer een heerlijke vakantie hebt!
Liefs,
Ineke
-
05 Oktober 2011 - 13:52
Steven:
hee Ellen,
Wat een prachtige belevenissen en heel levendig verwoord. Zou bij een Remco-lunch niet misstaan ;-). Geniet ervan, je hebt het verdient!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
